هیئت عزاداران حسینی آزادشهر یزد ؛ من که در این معرکه لبریز پریشانی ام ... ؛ محرم 1402

من که در این معرکه لبریز پریشانی ام

آمده ام تا تو کمی عشق بنوشانی ام

تا به کجا می کَشد

بی سر و سامانی ام

موج زده در در دل من خاطره عاشقی

با دم تو تازه شده شور غزل خوانی ام

تا به کجا می کَشد

بی سر و سامانی ام

پر پرواز منو راز منی می دانم

گرمی لحظه ی آغاز منی می دانم

عاشق بی سرو سامان توام میدانی 

مست و مدهوش و غزل خوان توام می دانم 

من به اندیشه زیبای تو عادت دارم

بر قدمهای تو دستان دعا می کارم

می کشد تا به کجا این عطش دیدارم؟

من که در هر نفسم نام تو را می آرم

شمع راه منی تکیه گاه منی

رو به هر سو کنم در نگاه منی

چه سخت بر عاشقت گذشت این ماجرا

شکست دل بی صدا

هنوز در عشق تو گم است چشمان من

غم است مهمان من